eerste slide
tweede slide

Middenmoten hebben ruige club

03-12-2006

Dat de middenmoten geen mietjes zijn wisten wij als leiding natuurlijk al, maar het is wel zo leuk om dat nog maar eens te bewijzen tijdens een leuke actieve club. Met dank aan Robin die een paar erg leuke spelletjes van internet wist te halen. De bedoeling was nl. dat we deze donderdag aan de slag zouden gaan met foto’s, maar helaas heeft de fotograaf de foto’s van jullie op het verkeerde adres afgeleverd…

 

We begonnen met z’n allen gezellig om de tafels heen, met Martijn als geblindoekte die jullie moest raken terwijl jullie je hand op de tafel moesten houden. Hij kon erg goed overweg met de opgerolde slaapzak maar het duurde toch wel tien minuten voordat ie iedereen geraakt had. Vervolgens mocht onze kleine Daan het proberen terwijl iedereen met z’n kont op de tafel zat. Dat lukte voor geen meter, maar toen Sebastiaan geblindoekt helemaal los ging vlogen de Middenmoten door de lucht, van de tafels af. Tijd voor het volgende spelletje dus!

 

Omdat er wel wat haantjes rondlopen bij jullie, hebben we daarna een hanengevecht gehouden. Op één been en met je armen voor je borst elkaar omver duwen. Opvallend was dat Marije (geen haantje maar een kippetje) het tot de finale wist te schoppen. Het boedha spelletje, waarbij de opgerolde slaapzak weer van pas kwam, ging ietsje minder goed dan verwacht, maar ook hier weer de nodige slachtoffers die de boedha probeerden te bestelen. Uiteraard houd de leiding ook wel van een geintje, dus moesten Nina, Lisa en Martijn een dier uitbeelden en moest de rest raden wat voor dier dat dan wel niet was. Helaas voor hen had de leiding jullie al verklapt wat voor dier het was en gevraagd om vooral niet te roepen dat ze een krokodil nadeden.

 

Als laatste gingen we postzakje spelen. Een erg ingewikkeld spel waarbij het eigenlijk de bedoeling is om de postzak zo snel mogelijk jouw kant op te sleuren. De postzak heette in dit geval Sven, die deze avond zijn benen ongeveer met tien centimeter zag groeien. Omdat Robin ook maar een onderdeurtje is hebben we die ook maar even postzak gemaakt, zodat íe voortaan weer bij het bovenste kastje in de keuken kan.

 

Na de thee en koekjes, waarvan jullie er altijd zeer trouw maar ééntje pakken, was het alweer tijd om naar huis te gaan. De leiding ging nog even een uurtje door met een fan-tas-tisch spelletje: liegen. Het heeft met dobbelstenen en liegen te maken, maar dat leggen we jullie over een paar jaartjes wel een keer uit. Ik wil wel verklappen dat Laura ontzettend goed kan liegen en alle drie de mannen op het verkeerde been heeft weten te zetten!

 

PS. Vergeten jullie de sinterklaascadeautjes niet?