Spelbrekerkamp 2025

Kampverslag Spelbrekers 2025

Zaterdag 12 juli

Game-on luidde het thema van de Spelbrekers dit jaar op kamp, dat zaterdagochtend twaalf juli van start was gegaan. Traditiegetrouw vertrokken we op de fiets vanuit het vertrouwde Halfweg-Zwanenburg naar het kamp in Ermelo: dit jaar maar liefst 92,1 km! Dus net als ieder jaar werden de kinderen goed voorbereid door de ouders en zichzelf, met een outfit in het thema (kaartspel), goed opgepompte banden en voor sommigen zelfs een nieuwe fiets. Dit alles met maar één doel: “Zolang ik het kamp maar haal zonder uit te vallen en in de bezemwagen te moeten zitten.” Maar niets was minder waar, niet alleen waren er zowat nul uitvallers van de 32 kinderen, ook ging het nog eens in een razend tempo dat zelfs de oudste groepen hen niet konden bijbenen.

Om 10:00 vertrok het eerste groepje, en om 18:00 kwamen we aan op het kampterrein aan de Kalkoenweg in Ermelo, waar het eten van de kookstaf al klaarstond voor onze bikkels. “Lasagne” verspreidde zich snel over het terrein en iedereen veerde weer even op. Die blijdschap was goed te merken, want er werd flink opgeschept en de borden kwamen na het bikken leeg terug. Helaas konden sommigen na deze fietstocht nog niet op hun bed uitrusten, aangezien de borden nog afgewassen moesten worden. Er is nou eenmaal geen vaatwasser voor al die kinderen, dus via een corveerooster waren er groepjes gemaakt per leiding die elke dag een andere taak op zich namen. Ook hier waren de Spelbrekers voorbeeldig opgevoed, zonder gezeur pakten de desbetreffende kinderen een theedoek op en was de klus binnen een mum van tijd geklaard.

Dan maar je spullen uitpakken. Voor sommigen was het de eerste keer dat ze in een tent sliepen op kamp, en dat viel enorm in de smaak: keten, stiekem een snoepje eten, en geen kip die ernaar kraait. De leiding moest iedere avond uiteindelijk de kinderen in slaap sussen, omdat het gewoon nog veel te gezellig was in de tenten. Niet alleen werden de tenten en bedden opgemaakt, ook werd het bos geveegd door een paar kinderen totdat er een mooi pad ontstond tussen de tenten. Dat oogde fraai en als de kinderen zonder schoenen buiten liepen, voelden ze geen harde dennenappels onder hun voeten. Ook werd er bij een paar het even proppen, want vier luchtbedden plus tassen pasten niet in één tent. De oplossing? Twee luchtbedden op elkaar stapelen en dan de bovenste delen.

Slapen deden we nog niet, want om de dag te bespreken werd het kampvuur aangestoken voor het avondprogramma en kregen de kinderen een lekker stukje ontbijtkoek met een kopje thee klaargezet door de kookstaf. In slaap dommelen lukte nog niet want Roos had een klassiek verhaal voorbereid waarin op een sluwe wijze de namen van de kinderen waren verwerkt. Als jouw naam of een deel ervan voorbij kwam moest je even opstaan. En als dat niet lukte? Dan begon Roos gewoon weer lekker opnieuw. Na dit alles zat de dag er toch echt op, en moesten de Spelbrekers hun tanden poetsen en gaan liggen. De leiding was gesloopt maar de kinderen blijkbaar niet, want na vijftien minuten gingen de eerste zaklampen al door het bos heen voor het welbekende ontsnappen. Eerst werd het nog genegeerd, maar na een tijdje kon de leiding het niet meer weerstaan en gingen ze toch nog op pad. De eerste kinderen zijn nog even opgejaagd, gepakt en op een leuke manier gestraft. De dag zat er toen toch écht op.

 

Zondag 13 juli

Goedemorgen!
De eerste échte dag op het kampterrein is aangebroken. De wekker stond om kwart voor acht, maar wat viel ons meteen op? Alle Spelbrekers lagen nog in diepe slaap. Zou het komen door de lange fietstocht van gisteren, of omdat ze stiekem tot diep in de nacht wilden opblijven?

Hoe dan ook: het programma moest beginnen! De kinderen werden gewekt met het bijzonder diepzinnige nummer "Ik ben een aardappel". Niet veel later zat iedereen fris en wakker aan het ontbijt. Daarna was het tijd voor het eerste programmaonderdeel van ons kamp. In duo’s maakten we onze eigen mega memorykaarten, waarmee we daarna een fanatiek potje gingen spelen bij de zandvlakten. Iedereen deed enthousiast mee, maar uiteindelijk waren het de meiden die er met de winst vandoor gingen!

Tijd voor de lunch! We aten lekkere knakworstjes, gewoon uit het vuistje, zodat we niet hoefden af te wassen. Dat scheelde tijd, want we wilden zo snel mogelijk naar het zwembad. Even lekker afspoelen en afkoelen. We kregen zelfs een beetje medelijden met de zwembadbeheerder toen we zagen hoe de kinderen er voor én na het zwemmen uitzagen…
 

Na een middag vol waterpret trokken de meiden zich terug om te kletsen en make-up te doen, terwijl de jongens zich uitleefden met een voetbalspel waarbij je moest hooghouden. Tegen etenstijd stond er een klassieke AVG op het menu, en als toetje: overheerlijke homemade brownies. Wat worden we toch weer verwend door de kookstaf!

’s Avonds stond er een hilarische Hister-muziekquiz op het programma. Er werd gezongen, gedanst en fanatiek meegespeeld. We sloten de avond af bij het kampvuur, met marshmallows, spannende verhalen en af en toe een mop tussendoor. De Spelbrekers waren daarna helemaal uitgeteld. Dus: tanden poetsen en lekker naar bed. Op naar weer een nieuwe, drukke en leuke dag!

 

Maandag 14 juli

Vandaag begonnen de Spelbrekers de dag vol energie. Na het ontbijt gingen we creatief aan de slag met een knutselactiviteit waarbij de kinderen zelf een ‘kubusspel’ maakten. Met hamers, hout, lijm en dobbelstenen timmerden ze vol overgave hun eigen spel in elkaar. Het was mooi om te zien hoeveel trots en plezier ze haalden uit iets wat ze helemaal zelf gebouwd hadden.

Na deze creatieve start genoten we met z’n allen van een heerlijke lunch met wentelteefjes, een echte kampklassieker die bij iedereen in de smaak viel. Met volle buiken en goede moed gingen de kinderen daarna de sportieve uitdaging aan tijdens onze eigen Don Bosco Hyrox. Een parcours waarbij we vanaf het terrein in Ermelo gingen hardlopen naar het kampterrein in Hardewijk, met onderweg allerlei sporitieve onderdelen. Iedereen liet zich van zijn of haar sportiefste kant zien en iedereen wist het parcours zonder slag of stoot te voltooien, wat zorgde voor veel gejuich!

Eenmaal aangekomen bij het kampterrein van Hardewijk, namen we een kijkje bij de vrijbuiters en oudste, dat bracht herinneringen terug, lopen door de bossen rondom het oude kampterrein. Eenmaal terug op ons eigen terrein gingen de kinderen aan de slag met de voorbereidingen voor het avondeten. Ze schilden zelf de aardappels voor de welbekende hutspot, een activiteit die bij sommigen tot plezier maar ook tot frustratie leidde. De hutspot smaakte in ieder geval extra goed doordat iedereen eraan meegeholpen had!

Na het eten schreven de kinderen een persoonlijke brief naar het thuisfront. In deze brieven konden ze hun ervaringen delen en een beetje kampgevoel mee naar huis sturen. Een mooi moment waarbij sommigen vol enthousiasme schreven over hun avonturen, en anderen juist even stilstonden bij hoeveel ze hun ouders misten.

De dag sloten we af met een hilarische, levensgrote versie van Party & Co. Van uitbeelden tot tekenen en kennisvragen, de kinderen lagen regelmatig dubbel van het lachen en er werd fanatiek gespeeld. Het was een prachtige afsluiter van een volle, geslaagde dag.

Moe maar voldaan doken de kinderen hun bed in met een hoofd vol herinneringen en een hart vol kampgevoel. Op naar weer een nieuwe dag vol avontuur!

 

Dinsdag 15 juli

De Spelbrekers begonnen de dag iets later dan normaal: ze bleven lekker lang in bed liggen. Het begon zowaar op uitslapen te lijken… Waar zou dat nou door komen?

Dinsdag is natuurlijk dé dag van de DIAP! Dat betekent gezellig barbecueën met alle clubs én de bonte avond. We begonnen de ochtend dan ook met het oefenen van onze act. Wat een creatieve breinen en talenten kwamen daar tevoorschijn!

De Spelbrekers werden verdeeld in twee groepen. Iedere groep kreeg een omgeving, een emotie en een dier toegewezen, die verwerkt moesten worden in de act zodat de jury kon raden waar het over ging. De ene groep kreeg: zwemdag, koe en verliefd. De andere groep: kerk, varken en schaamte.

Wat hebben we gelachen tijdens het oefenen! Damian speelde een verliefde koe, er was een synchroonzwemact, een kano die over het water gleed, een koe die van de duikplank sprong en nog veel meer verrassingen. In de andere act werd er getrouwd door Sylvie en Jurre. Er waren bruidsmeisjes, danseressen en drie biggen die de bruiloft kwamen verstoren. De act werd afgesloten met een nummer dat iedereen kent: De drie biggetjes van K3, de biggen gespeeld door Toby, Leavay en Cas.

Net toen het zonnetje doorbrak, stapten we op de fiets, met onze nét herstelde billen van afgelopen zaterdag, op weg naar de Kanovijver. Daar hebben de Spelbrekers gekanood, gesupt, trampoline gesprongen én natuurlijk een fanatiek potje voetbal gespeeld.

Eenmaal terug op het kampterrein werd het snoepwinkeltje geplunderd. Matthijs en Jeroen (de kampleiding) hebben nog nooit zo hard gewerkt om snoepjes in te pakken, pakjes drinken te verzamelen en zakken chips bij elkaar te zoeken.

Met de buit binnen deelden we de post van thuis uit. In de tenten werden de kaarten uitgebreid gelezen. Wat een lieve, creatieve en warme woorden stonden daarin!

Maar lang konden we er niet bij stilstaan, want de DIAP stond voor de deur! Alle clubs die mee zijn op kamp kwamen naar ons terrein voor de gezamenlijke BBQ. Nog één keer onze act oefenen… en dan waren we er klaar voor!

De BBQ was heerlijk: saté, hamburgers, broodjes, watermeloen, patatjes, de bordjes werden ruimschoots gevuld.

Tijd voor de show! En wat een acts kwamen er voorbij. Maar we kunnen het alvast verklappen: de Spelbrekers hebben gewonnen!! En terecht, wat een voorstelling hebben we neergezet. De jury was omvergeblazen en we hebben iedereen in het publiek een glimlach bezorgd.

We sloten de avond af met een kampvuurtje en wachtten tot het helemaal donker was… Want daarna speelden we Glow in the Dark Levensstratego! De Spelbrekers droegen glowsticks in hun eigen teamkleur en waanden zich door de bossen, op zoek naar de vlag van de tegenpartij. Dit traditionele Don Bosco-spel wordt altijd fanatiek gespeeld! Na twee spannende potjes was het dan toch echt bedtijd. Pyjama’s aan, tekencontrole gedaan… en lekker slapen!

Welterusten, Spelbrekers — en bedankt voor deze fantastische dag!

 

Woensdag 16 juli

De zon komt stijgt langzaam achter de bomen vandaan. Onder luid gezang van tientallen vogels wordt de woensdag op het kampterrein in Ermelo ingeluid. Vandaag zijn we alweer op de helft van ons Spelbrekerkamp. Wat gaat de tijd toch altijd snel als je het naar je zin hebt. Gelukkig staat er vandaag een traditioneel hoogtepunt op het programma: het Woemid. Tijdens het Woemid gaan alle verschillende clubs een dagje gezellig samen met elkaar op pad. Dit jaar gingen de Spelbrekers en de Oudsten samen naar het klimbos in Ermelo. Helaas waren de weergoden ons niet heel goed gezind, maar dat mocht de pret niet drukken.

Eerst mochten de kinderen maar liefst 3 uur lang klimmen in de meest spectaculaire parcours. De parcours waren genummerd van 1 t/m 9, waarvan 9 één van de zwaarste parcours van Nederland was, zo waarschuwde de instructeur ons nog tijdens de uitleg. Sommige parcours hadden een hoogte van wel 10 meter en een lengte van meer dan 150 meter! De kinderen leken haast wel te veranderen in kleine aapjes. En de leiding overigens ook, al waren dat volgens de kinderen eerder grote gorilla’s! Behalve Sem, Maarten en Bastiaan dan. Die hielden iedereen op in parcours 9, hoogmoed komt voor de val zullen we maar zeggen.

Na al dat geklim was het eerst tijd voor een stevige lunch bestaande uit een zelfgemaakt lunchpakketje. Daarna mochten we ook nog aan slag archery tag. Dit is een sport/spel waarbij je met pijl en boog op elkaar mag schieten om punten te scoren (uiteraard met een zachte rubbere bal als punt). Het fanatisme spatte er bij iedereen vanaf. Bij een potje Oudsten tegen de Spelbrekers gingen de Spelbrekers er tot onze grote vreugde met de winst vandoor.

Het avondprogramma was (na een overheerlijk bordje pasta) een duivels programma. Fist of Sem genaamd. De Spelbrekers moesten aan de hand van een spel een aantal duivelse straffen ondergaan. Zo kon het zijn dat je een stukje knoflook moest eten, of dat je zoveel mogelijk wasknijpers op je gezicht moest laten zetten. De meest vervelende en tegelijkertijd ook de leukste was, dat de Spelbrekers hun gezicht moesten laten opmaken als een pannenkoek. Stroop, poedersuiker, baster suiker, alles was aanwezig! Gelukkig bleken de Spelbrekers zelf niet van suikergoed en gaven ze de duivels Sem en Bastiaan het nakijken.

Na dit heerlijke avondprogramma is het helaas alweer tijd om ons warme en droge bedje in te duiken. Morgen is er gelukkig weer een dag vol zonneschijn. Slaap lekker en graag tot morgen! (Dat hadden we tenminste gehoopt, maar niets was minder waar… het bleef nog lang onrustig in de bossen van Ermelo.

 

Donderdag 17 juli

De Spelbrekers startten de dag helemaal in thema: Game On! In de ochtend gingen de kinderen creatief aan de slag met het versieren van hun eigen Spelbrekers Jenga-spel. Daarna werden er vrolijke sleutelhangers gemaakt, perfect voor aan de fietssleutels.

In de middag draaide alles om spellen en actie. De klassiekers Risk en Zeeslag stonden centraal. Leider Sem en leidster Luna hadden een levensgroot Zeeslag-spel voorbereid, en dat bleek een schot in de roos. De kinderen genoten volop van het mikken, roepen en natuurlijk… het nat en vies worden!

Daarnaast gingen ze op wereldreis met het Zweedse renspel en ontdekten ze al rennend allerlei landen en uitdagingen.

Daarna was het tijd voor het altijd populaire jongens-en-meidenprogramma. De mannen hadden een stoer en actief programma: er werd gevoetbald, touwgetrokken én met luchtbukspistolen geschoten op cola blikjes, een middag vol power en plezier!

De meiden gingen juist voor een ontspannen sfeer. Ze bereidden zich voor op de avond met gezichtsmaskers, nagellak en make-up. Ondertussen stelden ze elkaar leuke en verrassende vragen uit de kletspot, een mooi moment om elkaar beter te leren kennen.

’s Avonds barstte de Casino Night los, maar met een romantisch tintje: Casino Love Night! De kinderen vormden koppels en gingen fanatiek aan de slag met allerlei casinospellen. Lycha en Daily kwamen als rijkste koppel uit de bus en verzamelden de meeste casinofiches.

Viggo en Pipa werden verkozen tot het favoriete koppel van de avond, een titel die ze allebei natuurlijk enorm leuk vonden. 

Na de gezellige avond was het tijd om lekker naar bed te gaan. Tijdens het tandenpoetsen werd de dag nog even goed doorgenomen, de hoogtepunten werden herbeleefd, en er werd veel gelachen. Voor het slapengaan werd er natuurlijk nog gecontroleerd op teken, zodat iedereen veilig en gerust kon gaan slapen.

Morgen staat er weer een nieuw avontuur te wachten... we gaan heerlijk zwemmen!

 

Vrijdag 18 juli

Vanochtend begon de dag als normaal met een lekker ontbijtje. Na de laatste keer corvee op kamp stonden we in de startblokken om alle tenten uit te ruimen en alle tassen in te pakken. Niet iedereen was zo snel als Toby en Daan W. De tent van Loïs, Sylvie, Kiki en Evi maar ook de tent van Liam, Cas, Tim en Milan hadden erg veel moeite met opschieten. Ondanks alle vieze shirts en sokken en het slakken tempo is het toch gelukt om alles op te ruimen en te verplaatsten naar het barak waar we die avond sliepen.

Toen alles klaar was stapte we direct op de fiets en fietste naar bosbad Putten. Iedereen had er vreselijk zin in, de Spelbrekers  hadden het er namelijk al de hele week over. Samen met de puppies, vrijbuiters en oudste hebben we ons heerlijk vermaakt in de glijbaan, duikplank en wildwaterbaan. De beste bommetjes kwamen van Bastiaan en de wildwaterbaan werd zoveel gebruikt dat als je een van de Spelbrekes of Spelbrekerleiding kwijt was, je 9 van de 10 keer op de wildwaterbaan moest kijken.

Tussen door aten we snel een patatje en sprongen we daarna meteen het zwembad weer in. Want daar kwamen we natuurlijk voor.

Nadat we heerlijk schoongespoeld waren in het zwembad waren we van plan om weg te fietsen, tot we ineens 29 kinderen hadden in plaats van 30, want waar was Tessa? Die werd door een vrijbuiterleiding naar de verkeerde verzamelplek gestuurd, maar hebben we gelukkig weer gevonden. Daarna waren we helemaal klaar voor de Albert Heijn tot Milan net voor we echt gingen vertrekken nog een lekke band kreeg….  Uiteindelijk is alles opgelost en konden we toch op weg naar Albert Heijn om ons goed voor te bereiden op de fietstocht van morgen. Kilo’s snoep en koek zijn ingeslagen en iedereen was klaar voor de tocht.

Toen we terug aan kwamen op het kamp terrein stonden er heerlijke pannenkoeken voor ons klaar want wat hadden we allemaal een trek. Frank ging een pannenkoeken wedstrijd aan met de Spelbrekers, die Frank zelf dik gewonnen had. Al snel daarna maakte we ons klaar voor even een avondje terug naar de jaren 80 te gaan bij de 80’s disco met de oudste. Dit was super leuk en de perfecte afsluiter voor kamp. Er werd gezongen en gedanst en Tessa en Otis zijn de hele avond niet van de tafel afgekomen.

We zijn terug gefietst en hebben tekencontrole gedaan en zijn naar bed gegaan om genoeg te slapen voor morgen. Of dat gelukt is en of het snoep niet al op was dat zullen we nooit weten. Het was een geweldige laatste dag.

 

Zaterdag 19 juli

De wekker is nog nooit zo vroeg afgegaan bij de Spelbrekers: om 7:15 uur werden ze gewekt. Met wat gezonde zenuwen voor de lange fietstocht die hen vandaag te wachten stond, lieten de Spelbrekers hun luchtbed leeglopen. De tassen werden dichtgeritst, de propjes van het terrein opgeraapt, de slaapzakken, met behulp van elkaar, in de tas gepropt en iedereen sloeg nog eens een arm om elkaar heen, wetende dat het er nu toch echt op zat.

Met een goed en lekker ontbijt in de maag stapte de eerste groep op de fiets. De Spelbrekers konden thuis al ruiken, de douche al horen en hun bedje al voelen... want wat fietsten ze hard!
De tocht verliep supergoed, kat in het bakkie, kun je wel zeggen.

Aangekomen bij het laatste verzamelpunt werd nog één keer het Rakkerslied gezongen:
“Ik zou zo graag een Rakker willen wezen,
ik zou zo graag een Rakker willen zijn.
Dan zou ik mijn zingen laten horen,
dan zou ik mijn zingen laten gaan...”

Met lichte beentjes en toch al wat ontroerde gezichtjes fietsten we de ouders, vrienden en familie tegemoet. Wat een warm onthaal!

Na de wist-je-datjes en een dikke knuffel voor alle leiding was het dan écht tijd om naar huis te gaan. Spelbrekers, wat hebben wij een geweldig kamp achter de rug. De leukste week van het jaar! Wij als leiding hebben enorm genoten, onze tassen staan nu al klaar voor volgend jaar!

Neem voor alle fotos een kijkje via de volgende link: https://www.don-bosco.nl/album/kamp-spelbrekers-2025